Samacheer Kalvi 5th English Guide Term 3 Supplementary Chapter 2 The New Start

Tamilnadu State Board New Syllabus Samacheer Kalvi 5th English Guide Pdf Term 3 Supplementary Chapter 2 The New Start Text Book Back Questions and Answers, Summary, Notes.

Tamilnadu Samacheer Kalvi 5th English Solutions Term 3 Supplementary Chapter 2 The New Start

5th English Guide The New Start Text Book Back Questions and Answers

In-Text Question:

Question 1.
Which quality makes ‘world is one and human is one’?
Answer:
We have to realize that we are all one. This quality makes ‘world is one and human is one’.

A. Fill in the blanks:

Question 1.
Tenzin is from ______.
Answer:
Tibet

Question 2.
Tenzin’s family first lived in ______.
Answer:
Himachal Pradesh

Question 3.
If we didn’t have boundaries, we don’t need ______.
Answer:
weapons

Question 4.
______ fights with everyone in school.
Answer:
Nimmi

Question 5.
Miss Malliga teaches ______.
Answer:
computer

B. Answer the following questions:

Question 1.
Who helped Tenzin in learning English words?
Answer:
Julie, the art and craft teacher, helped Tenzin in learning English words.

Question 2.
Name the places that Tenzin’s family lived in.
Answer:
Tenzin’s family lived in Tibet, McLeod Ganj in Himachal Pradesh, Mysore, Gurupura, Kollegal in Karnataka.

Question 3.
What are the difficulties they faced in India?
Answer:
They didn’t know how to get a house. They didn’t know the names of the food items they wanted to buy. Shopping was the most difficult job for them.

Question 4.
Why did Tenzin cried every day?
Answer:
Tenzin cried every day as he badly missed his friends and his country – Tibet.

Question 5.
Why it is important for people to live without boundaries?
Answer:
We all are humans, and we live together on Earth. We need to share and grow with each other. So, it is important to live without boundaries.

C. Try your own:

Answer:

D. Speak and win:

Pick and support or oppose any one of the characters:

I support:

1. Nimmie defended everyone who teased Tenzin.
2. Binsa was a friend of Tenzin she was a Nepali. She practiced learning English.

I oppose:

1. Nimmie fights with everyone.
2. She was not an Indian.
3. She did not know English. She did not have friends.

Let us read aloud:

A. Read the passage 3 times and colour the dove for each time:

A leader and his followers went to Ooty. They shared stories to forget thigh pain from their tired legs. They decided to take some rest. When they were crossing a river, the leader saw a poisonous scorpion floating in the river. It was going to die in the water. The leader wanted to save it but it bit him. Seeing this, the followers asked him the reason why he tried helping it even if it bites him. The leader said that helping others is the nature of human and biting is the nature of the insect.

Question 1.
Where were they going?
Answer:
They were going to Ooty.

Question 2.
What did the leader see on the river?
Answer:
The leader saw a poisonous scorpion floating in the river.

Question 3.
What is the main idea of the text?
Answer:
The main idea of the text is to insist that helping others is human nature.

Let us write:

Question 1.
How to write a paragraph? We already know to write a paragraph, what are the parts of a paragraph?
Answer:
Topic sentence, Support sentence-1, Support sentence-2, and Conclusion.

Write a paragraph on the topic ‘Park’:

1. Park is an area where we find trees, plants, flowers, play equipments, and keep fit equipment.
2. People go to the park not only to relax but also to play, go for a walk, use keep fit equipments, and chat with friends.
3. In city, we see parks maintained by the Metropolitan Corporation. Parks are found in all areas in the neighborhood.
4. We should keep our parks clean. We must throw the waste in the bin. We must be aware of thefts and pick-pockets and be careful in the park.
5. Apart from the regular parks, we also have special parks like – Zoological park, Amusement park, Birds’ park, etc.

I can do:

A. Answer the following:

Question 1.
Name of the object
Answer:
Refrigerator

Question 2.
In your mother tongue
Answer:
குளிர்பதனப்பெட்டி

Question 3.
Use in a sentence
Answer:
Last month my father bought a refrigerator.

B. Match the clipped words:

1. Photo	a. mathematics
2. Math	b. centum
3. Cent	c. photograph

Answer:

1. Photo	a. photograph
2. Math	b. mathematics
3. Cent	c. centum

C. Fill in the blank with the clipped word:

Question 1.
We bought a new ______.(refrigerator)
Answer:
fridge

Question 2.
He broke his ______. (spectacles)
Answer:
specs

Question 3.
We visited the ______. (zoological park)
Answer:
zoo

D. Circle the pronouns:

Question 1.
An old man lived in the village. He was one of the most unfortunate people in the world. The whole village was tired of him; he was always gloomy, he constantly complained, and was always in a bad mood.

Answer:
An old man lived in the village. He was one of the most unfortunate people in the world. The whole village was tired of him; he was always gloomy, he constantly complained, and was always in a bad mood.

E. Fill in the bļanks with a pronoun:

Question 1.
Every morning, I brush my teeth and stare at ______ in the mirror.
(a) himself
(b) herself
(c) myself
(d) itself
Answer:
(c) myself

Question 2.
The children made holiday decorations by ______.
(a) itself
(b) themselves
(c) theirselves
(d) ourselves
Answer:
(b) themselves

5th English Guide The New Start Additional Questions and Answers

I. Choose the correct answer:

Question 1.
From Tibet, Tenzin first migrated to ______ in India.
(a) Arunachal Pradesh
(b) Himachal Pradesh
(c) Andhra Pradesh
Answer:
(b) Himachal Pradesh

Question 2.
We can fight the real evil of ______ and injustice in the world.
(a) hatred
(b) poverty
(c) greed
Answer:
(c) greed

Question 3.
Every ______ Tenzin went to the Government office to get his book signed.
(a) week
(b) month
(c) year
Answer:
(c) year

Question 4.
We all are ______ and we live together on Earth.
(a) aliens
(b) humans
(c) archaic
Answer:
(b) humans

II. Match the following :

a.

1. Charles	a. baseball
2. Binsa	b. Nepal
3. Nimmie	c. fighter
4. Mother	d. happy anywhere

Answer:

1. Tenzin	a. computer
2. Julie	b. Tibet
3. Malliga	c. art and craft

b.

1. Tenzin	a. computer
2. Julie	b. Tibet
3. Malliga	c. art and craft

Answer:

1. Tenzin	a. Tibet
2. Julie	b. art and craft
3. Malliga	c. computer

III. Write True or False:

Question 1.
Beginning a new life in a new place is easy.
Answer:
False

Question 2.
Charles taught Tenzin to play baseball.
Answer:
True

Question 3.
We need to share and grow with each other.
Answer:
True

Question 4.
My mother says we cannot be happy anywhere.
Answer:
False

Question 5.
Often Tenzin thought of his friends in Tibet and cried.
Answer:
True

IV. Answer the following:

Question 1.
Where did Tenzin family live in Himachal Pradesh?
Answer:
Tenzin’s family lived in a refugee camp.

Question 2.
How did the Refugee Relief Group help Tenzin?
Answer:
The Refugee Relief Group (RGB) arranged a house for Tenzin and showed him where to buy what he needed. The RRG also helped him to get admission to a school close to his house.

Question 3.
Write the names of two teachers of Tenzin.
Answer:
Ms. Julie, the art and craft teacher, and Ms. Malliga, the computer teacher.

Question 4.
List three friends of Tenzin.
Answer:
Binsa, Charles, and Nimmi.

Question 5.
Why was Tenzin displeased?
Answer:
Tenzin was displeased because he missed his home in Tibet. Many people still looked at him as an alien in India.

Question 6.
What is the difference between the eagles and people according to Tenzin?
Answer:
An eagle never needs to be saved from another eagle. But people have to be saved from other people.

Question 7.
What are the real evils in the world?
Answer:
Greed and hunger.

Question 8.
What does Tenzin want to do to the people?
Answer:
Tenzin wants to help all people realize that we are all one.

Question 9.
What should Tenzin family do every year?
Answer:
Tenzin’s family had to go to the government office every year to get their book signed for staying in India.

The New Start Summary in English and Tamil

Tenzin, a boy from Tibet was forced out of his country. He writes about his experience in his journal. Let us read about his experience.

திபெத்தைச் சேர்ந்த டென்ஜின் என்ற சிறுவன் தனது நாட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. அவனது அனுபவம் பற்றி அவன் ஒரு பத்திரிகையில் எழுதுகிறான். அவனது அனுபவத்தைப் பற்றி நாம் படிக்கலாம்.

My name is Tenzin. I am from Tibet. From Tibet, we first migrated to Himachal Pradesh in India. While we lived in a refugee camp in India, I learnt a few words of English. From Himachal Pradesh, we moved to Karnataka.

என் பெயர் டென்ஜின். நான் திபெத்தைச் சேர்ந்தவன். நாங்கள் திபெத்திலிருந்து முதலில் இந்தியாவில் உள்ள ஹிமாச்சல பிரதேசத்துக்கு குடி போனோம். நாங்கள் இந்தியாவில் ஓர் அகதிகள் முகாமில் வாழ்ந்தபோது, நான் சில ஆங்கில வார்த்தைகளைக் கற்றுக் கொண்டேன். ஹிமாச்சல பிரதேசத்திலிருந்து நாங்கள் கர்நாடகாவிற்கு வந்தோம்.

My family had a hard time adjusting to this new country. We moved many times. We first lived in McLeod Gani, and then we moved to Mysore. And from Mysore, we went to Gurupura and then to Kollegal. I was tired and homesick. Finally, we decided to come back and settle in Gurupura.

எங்கள் குடும்பத்தாருக்கு இந்த புதிய நாட்டில் அனுசரித்து வாழ்வது மிகவும் கடினமாக இருந்தது. நாங்கள் பலமுறை இடம் மாறினோம். நாங்கள் முதலில் மக்லியோட் கஞ்ச்சில் வாழ்ந்தோம், பின்னர் மைசூருக்குப் போனோம். மைசூரில் இருந்து குருபுராவிற்கும் பின்னர் கொல்லேகாள் என்ற ஊருக்கும் போனோம். நான் மிகவும் களைத்துப் போனேன். சொந்த நாட்டைப் பற்றிய நினைவு அடிக்கடி வந்தது. இறுதியில் குருபுராவிற்கே திரும்பவும் வந்து குடியேற முடிவு செய்தோம்.

Beginning a new life in a new place was not easy. We didn’t understand the system in India. We didn’t know how to get a house. Shopping for food was the most difficult job. We didn’t know the names of the items we wanted to buy.

புதிய இடத்தில் புது வாழ்க்கையை துவங்குவது என்பது எளிதானதாக இல்லை. இந்தியாவின் வாழ்க்கை முறைகள் பற்றி எங்களுக்குப் புரியவில்லை. தங்குவதற்கு ஒரு வீட்டை எப்படி பெறுவது என்று கூட எங்களுக்குத் தெரியவில்லை. கடைக்குச் சென்று உணவை வாங்குவது தான் மிகவும் கடினமான வேலை. நாங்கள் வாங்க வேண்டிய பொருட்களின் பெயர்கள் (இந்நாட்டு மொழியில் என்னவென்று எங்களுக்கு தெரியாது.

we asked the Refugee Relief Group to help us. They arranged a house for us and showed us where to buy what we needed. They even helped us get admission to the school close to our house. I started going to school. In the beginning, I didn’t understand anything. I often thought of my friends in Tibet. I would cry every day after I returned from school. I wanted to go back to my school and my friends.

அகதிகள் நிவாரணக் குழுவை எங்களுக்கு உதவுமாறு நாங்கள் கேட்டோம். அவர்கள் நாங்கள் தங்க ஒரு வீட்டை ஏற்பாடு செய்தனர். எங்களுக்குத் தேவையானதை எங்கே வாங்க வேண்டும் என்றும் காண்பித்தார்கள். எங்கள் வீட்டுக்கு பக்கத்தில் இருந்த பள்ளியில் சேரவும் எங்களுக்கு உதவி செய்தார்கள்.

நான் பள்ளிக்குச் செல்ல ஆரம்பித்தேன். ஆரம்பத்தில் எனக்கு எதுவுமே புரியவில்லை .அப்பொழுது நான் அடிக்கடி என் திபெத் நாட்டு நண்பர்களை நினைப்பேன். பள்ளியில் இருந்து திரும்பியவுடன் தினமும் நான் அழுவேன். நான் என் திபெத் பள்ளிக்கும், திபெத் நண்பர்களிடமும் திரும்பிப் போக விரும்பினேன்.

Every year we need to go to the government office and get our book signed. Mother says that, if we miss getting it sianed then we will have to leave India too.

நாங்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் அரசாங்க அலுவலகத்திற்குச் சென்று, எங்கள் புத்தகங்களில் கையெழுத்து வாங்க வேண்டும். நாங்கள் கையெழுத்து வாங்கத் தவறினால், இந்தியாவை விட்டு வெளியேற வேண்டும் என்று அம்மா சொன்னார்.

Now, I have made friends here. There is Julie, my art and craft teacher. She is a very nice person. She helps me learn English words. Miss Malliga is also a wonderful teacher. She teaches me computers. I have a friend whose name is Binsa. She is from Nepal. She didn’t know English either when she came here. Now we learn and practice English together. There is Nimmi who fights with everyone who teases us. And I must not forget to mention Charles, who taught me how to play baseball.

இப்பொழுது எனக்கு இங்கு நண்பர்கள் இருக்கிறார்கள். என்னுடைய ஓவிய கலை ஆசிரியை ஜூலி மிகவும் நல்லவர். நான் ஆங்கில வார்த்தைகளைக் கற்றுக் கொள்ள உதவுகிறார். செல்வி மல்லிகாவும் ஓர் அற்புதமான ஆசிரியை. அவர் எனக்கு கணினி கற்றுக் கொடுப்பார். எனக்கு பின்சா என்ற ஒரு சிநேகிதி உண்டு.

அவள் நேபாள் நாட்டைச் சேர்ந்தவள். அவளுக்கும் இங்கு வந்த புதிதில் ஆங்கிலம் தெரியாது. இப்பொழுது நாங்கள் ஒன்றாக ஆங்கிலம் படித்து பயிற்சி செய்கிறோம். எங்களைக் கிண்டல் செய்யும் எல்லாரிடமும் சண்டை போட நிம்மி இருக்கின்றாள். நான் சார்லஸ் பற்றி சொல்ல மறக்கக் கூடாது. அவன்தான் எனக்கு பேஸ் பால் விளையாடக் கற்றுக் கொடுத்தான்.

I often wonder, how would it be if I had lived in the same place all my life? I miss my home in Tibet. But that does not mean that I am not grateful to India, its people, and the government. While many people are my friends, there are still many who look at us as though we were aliens. Sometimes, I want to tell them that we are humans too. We live on Earth too, just a different part of Earth.

என் வாழ்க்கை முழுவதையும் இந்த ஒரே இடத்தில் நான் வாழ்ந்திருந்தால் எப்படி இருந்திருக்கும் என நான் நினைத்து வியந்ததுண்டு . நான் என் திபெத் வீட்டை இழந்து தவிக்கிறேன். அதற்காக நான் இந்திய மக்கள் மீதும், அரசாங்கத்திடமும் நன்றி இல்லாதவனாக இல்லை.

இங்கு பல மனிதர்கள் எனக்கு நண்பர்களாக இருந்தாலும், பலர் இன்னும் எங்களை அந்நியர்களாகவே பார்க்கிறார்கள். சில சமயம் நான் அப்படிப்பட்டவர்களிடம் “நாங்களும் மனிதர்கள் தான்” என்று சொல்ல நினைப்பேன். நாங்களும் இந்த பூமியில் தான் வாழ்கின்றோம், என்ன, பூமியின் வேறு ஒரு பகுதியில் வாழ்கிறோம்.

Our history teacher tells us that is people who made the boundaries of the countries. We drew the lines before, we draw the lines now, and we will continue to draw new lines. I think we would not stop braving likes unless we realize that we are all one! We all are humans, and we live together on Earth. We need to share and grow with each other.

நாடுகளின் எல்லைகளை உருவாக்கியவர்கள் மனிதர்கள் தான் என்று எங்கள் வரலாறு ஆசிரியர் கூறுவார். எல்லைக் கோடுகளை முன்காலத்தி ல்நாம் வரைந்தோம். இப்போது நாம் வரைகிறோம். இனியும் நாம் புதிய எல்லைக்கோடுகளை தொடர்ந்து வரைவோம்.

நாம் அனைவரும் ஒன்று என்பதை நாம் உணராத வரை நாம் இந்த செயல்களை (எல்லைக் கோடு வரைவதை நிறுத்தமாட்டோம் என்று நினைக்கிறேன். நாம் எல்லாரும் மனிதர்கள். நாம் ஒன்று கூடி இந்த பூமியில் வாழ்கிறோம். நாம் நம்முடையதை மற்றவருடன் பகிர்ந்து, அவர்களுடன் சேர்ந்து வளர வேண்டும்?

Now, that I think of this. I wonder if we did not have the boundaries, will we need weapons? Will we need protection from our own people? Does an eagle ever need to be saved from another eagle? Then, why do people have to be saved from other people?

இப்போது நான் இதை நினைக்கிறேன். நம் நாடுகளுக்கிடையே எல்லைகள் இல்லாவிட்டால் நமக்கு போர் ஆயுதங்கள் தேவைப்படுமா? என நான் கேட்கிறேன். நமது சொந்த மக்களிடமிருந்தே நமக்கு பாதுகாப்பு தேவைதானா?

ஒரு கழுகுக்கு மற்றொரு கழுகிடமிருந்து தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளவேண்டிய தேவை ஏற்படுகிறதா? (இல்லையே) அப்படி என்றால் பிறகு ஏன் மனிதர்கள் மட்டும் பிற மனிதர்களிடமிருந்து காப்பாற்றப்பட வேண்டும்.

I want to help people realise that we are all one. And that, it is up to see beyond the boundaries and connect as people. Only then we can fight the real evil of greed and injustice in the world, together. I want to end by saying that I am happy now. My mother says we can be happy anywhere. I enjoy being here. Many people are very nice and helpful. I still remember my friends and my school in Tibet. I want to visit them when I grow up to tell them that we live in a wonderful world. To tell them that the world can be united only by its people.

நாம் அனைவரும் ஒரே குலம் தான் என்று மக்கள் உணருவதற்கு நான் உதவ விரும்புகிறேன். நாம் எல்லைகளை கடந்து மக்களோடு தொடர்பு கொள்வது என்பது நம் கையில் தான் உள்ளது. அப்பொழுது தான் தான் இவ்வுலகின் உண்மையான தீய சக்திகளான பேராசை, அநியாயம், அக்கிரமம் போன்றவற்றிற்கு எதிராக நாம் ஒன்றாக போராட முடியும்.

”நான் இப்பொழுது மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன் என்று கூறி முடிக்க விரும்புகிறேன். நாம் எங்கு இருந்தாலும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கலாம் என்று என் அம்மா சொல்கிறார். நான் இங்கு இருப்பதில் சந்தோஷப்படுகிறேன்.

அநேகர் இங்கு பழக நல்லவர்களாகவும் உதவி செய்பவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள். நான் இன்னும் என் திபெத் பள்ளியையும், என் நண்பர்களையும் நினைவில் வைத்துள்ளேன். நான் பெரியவன் ஆனவுடன் அவர்களை சந்தித்து நாம் எப்படிப்பட்ட அற்புதமான உலகில் வாழ்கின்றோம் என சொல்ல விரும்புகிறேன். இவ்வுலகில் வாழும் மக்கள் மூலமாகத்தான் இந்த உலகம் இணைக்கப்பட முடியும் என்று நான் சொல்லுவேன்.

Come, join me on this journey to make this world better. A safer place. A happier place. A place with no boundaries.

வாருங்கள், இந்த உலகத்தை நாம் சிறப்பாக மேம்படுத்த இந்தப் பயணத்தில் என்னுடன் சேருங்கள். பாதுகாப்பான இடம், ஒரு மகிழ்ச்சியான இடம், எல்லையில்லாத ஓர் இடம்.